Paglaki: Ang Ikalawang Sugpungan

Paglaki: Ang Ikalawang Sugpungan

Depende kung sa anong uri ng pamilya sila ipinanganak, lumalaki ang mga tao sa iba’t ibang pantahanang kapaligiran at natututo ng iba’t ibang aral mula sa kanilang mga magulang.
Ito ang nagpapasya sa mga kalagayan kung saan nagkakagulang ang isang tao, at ang paglaki ay kumakatawan sa ikalawang mahalagang sugpungan ng buhay ng isang tao. Siyempre, wala ring mapagpipilian ang mga tao sa sitwasyong ito. Naitakda na rin ito, nauna nang naisaayos.

1. Itinatakda ng Lumikha ang Mga Kalagayan Kung Saan Lumalaki ang Isang Tao

   Hindi maaaring piliin ng isang tao kung kaninong pagtuturo o impluwensya ang kalalakhan niya. Hindi mapipili ng isang tao kung anong kaalaman o kakayahan ang maaari niyang matamo, anong mga pag-uugali ang mahuhubog sa kanya. Hindi mapipili ng isang tao kung sino ang magiging mga magulang o mga kaanak niya, kung anong uri ng kapiligiran ang kalalakhan niya; ang mga ugnayan sa ibang mga tao, mga pangyayari, at mga bagay sa kanyang kapaligiran, at kung paano nakakaimpluwensya ang mga ito sa kanyang pag-unlad, ang lahat ay lampas sa kanyang kontrol. Kung gayon, sino ang nagpapasya ng mga bagay na ito? Sino ang nagsasaayos ng mga ito? Yamang walang pagpipilian ang mga tao sa bagay na ito, yamang hindi nila maaaring pagpasyahan ang mga bagay na ito para sa kanilang mga sarili, at yamang malinaw na hindi natural na nabubuo ang mga ito, maliwanag na ang paghubog sa lahat ng ito ay nasa mga kamay ng Lumikha. Tulad ng pagsasaayos ng Lumikha sa mga partikular na kalagayan ng kapanganakan ng bawat tao, Kanya ring isinasaayos ang partikular na mga kalagayan na kinalalakhan ng isang tao. Kung ang kapanganakan ng isang tao ay nagdadala ng mga pagbabago sa mga tao, pangyayari, at bagay sa paligid niya, kung gayon ang paglago at pag-unlad ng naturang tao ay makakaapekto rin sa mga ito. Halimbawa, may ilang tao na ipinapanganak sa mahirap na mga pamilya, subalit lumalaki na napapaligiran ng kayamanan; ang iba ay ipinapanganak sa mayayamang pamilya subalit nagiging sanhi ng pagbagsak ng mga kayamanan ng kanilang pamilya, kung kaya lumalaki sila sa mahirap na mga kapaligiran. Walang kaninumang kapanganakan ang napapamahalaan ng isang nakatakdang tuntunin, at walang taong lumalaki sa ilalim ng isang di-maiiwasan, nakatakdang hanay ng mga pangyayari. Ang mga ito ay hindi mga bagay na maaaring isipin o kontrolin ng isang tao; ang mga ito ay mga bunga ng kapalaran ng isang tao, at itinatakda ng kapalaran niya. Siyempre, ang punto ay itinatadhana ng Lumikha ang mga ito para sa kapalaran ng isang tao, na ang mga ito ay ipinapasya ng dakilang kapangyarihan ng Lumikha, at ng Kanyang mga plano, para sa kapalaran ng naturang tao.

2. Nagdudulot ang Iba’t ibang Kalagayan na Kinalalakihan ng mga Tao ng Iba’t ibang Papel na Ginagampanan

Ang mga kalagayan ng kapanganakan ng isang tao ang nagtatatag sa pangunahing antas ng kapaligiran at mga pangyayari na kinalalakihan niya, at ang mga kalagayang kinalalakihan niya ay bunga rin ng mga pangyayari ng kanyang kapanganakan. Sa panahong ito nagsisimulang matutuhan ng isang tao ang wika, at nagsisimulang makatagpo at matuto ang isip niya ng maraming bagong bagay, sa proseso kung saan siya ay patuloy na lumalago. Ang mga bagay na naririnig ng isang tao sa pamamagitan ng mga tainga niya, nakikita ng mga mata niya, at natututuhan ng kanyang isip ang unti-unting nagpapayaman at nagpapagalaw sa kanyang panloob na mundo. Ang mga tao, pangyayari, at bagay na kanyang nakakaugnay, ang sentido komun, kaalaman, at mga kasanayan na natututuhan niya, at ang mga paraan ng pag-iisip na nakakaimpluwensiya sa kanya, naitanim sa kanyang isip, o naituro sa kanya, ay lahat gagabay at makakaimpluwensya sa kapalaran ng isang tao sa buhay. Ang wikang natutuhan ng isang tao habang lumalaki siya at ang paraan ng pag-iisip niya ay hindi maaaring ihiwalay mula sa kapaligiran kung saan ginugugol ng isang tao ang kanyang kabataan, at ang kapaligirang iyon ay binubuo ng mga magulang, kapatid, at iba pang mga tao, pangyayari, at bagay na nasa paligid niya. Kung kaya, ang takbo ng pag-unlad ng isang tao ay itinatalaga ng kapaligiran na kinalalakihan niya, at nakasalalay din sa mga tao, pangyayari, at bagay na nakakaugnay ng niya sa kapanahunang ito. Yamang ang mga kondisyon kung saan lumalaki ang isang tao ay matagal nang naitatalaga noong una pa man, ang kapaligiran kung saan siya nabubuhay sa panahon ng prosesong ito ay natural din na naitatalaga. Hindi ito ipinapasya ng mga pinipili at mga kagustuhan ng isang tao, kundi naipapasya ayon sa mga plano ng Lumikha, itinalaga ng maingat na pagsasaayos ng Lumikha, ng dakilang kapangyarihan ng Lumikha sa kapalaran ng isang tao sa buhay. Kaya ang mga taong nakakatagpo ng sinumang tao sa proseso ng kanyang paglaki, at ang mga bagay na nararanasan niya, ay di-maiiwasang nagkakaugnay lahat sa pagsasaayos at paghahanda ng Lumikha. Hindi maaaring mahulaan ng mga tao ang mga ganitong uri ng masalimuot na mga ugnayan, o makontrol o maarok ang mga ito. Maraming iba’t ibang bagay at maraming iba’t ibang tao ang may kabuluhan sa kapaligiran na kinalalakihan ng isang tao, at walang sinumang tao ang may kakayahang magsaayos at magplano ng ganoong kalawak na sistema ng mga koneksyon. Walang tao o bagay maliban sa Lumikha ang makakakontrol sa anyo, presensiya, at pagkawala ng lahat ng iba’t ibang tao, pangyayari, at bagay, at ang ganoong malawak na sistema ng mga koneksyon lamang ang humuhubog sa pag-unlad ng isang tao ayon sa itinadhana ng Lumikha, humuhubog sa iba’t ibang kapaligiran na kinalalakihan ng mga tao, at lumilikha ng iba’t ibang gagampanang papel na kailangan para sa gawaing pamamahala ng Lumikha, paglalatag ng matatatag, matitibay na saligan para tuparin nang matagumpay ang kanilang mga misyon.

Ibinabahagi sa inyo ng bahaging Kahulugan ng Buhay ang mga artikulo ng mga Kristiyano na natagpuan at naunawaan ang tunay na kahulugan ng buhay sa pamamagitan ng pagbasa sa mga salita ng Diyos.